De IGJ wil een beeld krijgen van de huidige stand van de ouderenzorg in Nederland.  Uit eerder onderzoek in 2017 en 2018 bleek nog dat de samenwerking tussen hulpverleners ‘vaak te wensen overliet’. Er worden nu zes vervolgonderzoeken uitgevoerd, twee in kleine gemeenten, twee in middelgrote gemeenten en twee in grote steden. Best met bijna dertigduizend inwoners is geselecteerd als kleine gemeente. Het rapport over Best onder de titel ‘Gezond vertrouwen’ is gisteren openbaar gemaakt als eerste in de reeks.

Alle huisartsen in Best zijn lid van de regionale zorggroep PoZoB en werken met het Zorgprogramma Kwetsbare Ouderen dat daar is ontwikkeld. De IGJ is bijzonder te spreken over dit programma, dat erop is gericht om kwetsbare ouderen in hun eigen omgeving te laten wonen met goede zorg en veel eigen inbreng. De inspecteurs viel vooral op dat ouderen en hun mantelzorgers worden betrokken bij het overleg tussen hulpverleners. ,,Er wordt niet over hen gesproken, maar met hen”, staat in het rapport.

Medisch directeur Arnold Romeijnders van PoZoB is ‘heel erg trots en blij’ met dit oordeel. Hij ziet dat als een erkenning voor het vele werk dat PoZoB heeft gestoken in het zorgprogramma, met financiële steun van zorgverzekeraar VGZ. ,,We hebben erop ingezet om kwetsbare ouderen en mantelzorgers centraal te stellen, zodat hun persoonlijke doelen goed in beeld komen.”

Er zijn nog wel een paar verbeterpunten, stelt de IGJ. Zo kunnen ouderen hun eigen zorgplan digitaal inzien met een beveiligde inlogprocedure. Maar dat vinden zij te ingewikkeld. Bij één huisbezoek lag het zorgplan uitgeprint op tafel. PoZoB herkent dat en werkt samen met de gemeente Veldhoven aan oplossing. Dat wordt een placemat: een geplastificeerd vel met daarop de belangrijkste onderdelen van het zorgplan en contactgegevens van de zorgverleners.

De inspectie wijst erop dat het zorgplan moet worden aangepast als de situatie wijzigt. Nu gebeurt dat niet altijd. Ook is niet altijd duidelijk wie de ‘casemanager’ is die alle zorgverlening op elkaar afstemt. Dat is meestal de praktijkondersteuner, maar niet altijd. Dat moet duidelijker worden afgesproken en opgenomen in de dossiers van de huisartsen en de wijkverpleging.

De inspectie heeft er alle vertrouwen in dat de hulpverleners alle aanbevelingen uit kunnen voeren. ,,Er zijn geen risico’s gezien die reden vormen tot vervolgtoezicht.”