Collega’s vertellen: bijzondere consultvoering

4 juni 2020

Collega’s vertellen: bijzondere consultvoering
In deze bijzondere tijden van Corona wordt er van praktijkondersteuners huisarts (POH) om creativiteit gevraagd als het gaat om het invullen van spreekuren, nu patiënten niet meer op de praktijk ontvangen kunnen worden. Aan het woord zijn twee collega’s die hier een bijzondere invulling aan hebben gegeven.

Lisanne de Wit: wandelgesprekken
“Ik liep al een tijd met het idee voor wandelgesprekken, eigenlijk al voordat de Corona maatregelen waren begonnen. In de omgeving van mijn praktijk zijn namelijk zo veel mooie boerderijen en leuke paadjes. Enige tijd geleden ben ik met een patiënt een wandelgesprek gaan voeren en dat beviel erg goed. Toen de Corona maatregelen in gingen werd het een goed alternatief, want tijdens een wandeling kun je prima 1,5 meter afstand houden.”

“Ik krijg hele positieve reacties van cliënten. Je merkt dat je eigenlijk meerdere vliegen in één klap slaat. Er zijn veel cliënten die onze wandelroute ook zelf regelmatig zijn gaan wandelen of meer zijn gaan bewegen en dit erg fijn vinden. Het maakt voor veel mensen de drempel ook lager om zelf in beweging te komen. Daarnaast praat het anders omdat je niet statisch tegenover elkaar zit. Als mensen merken dat je naar ze kijkt kunnen ze zich daar ongemakkelijk door voelen of voelt het confronterend. Nu kun je de aandacht vestigen op de mooie natuur om je heen.”

Voor collega’s die ook wandelgesprekken willen voeren heeft Lisanne nog enkele tips: “Ga eens in je omgeving kijken of er wandelroutes zijn die je in 30 minuten kunt lopen, je wilt niet met je consult in de knoop komen. Kijk daarbij ook waar je afspreekt. Je kan natuurlijk bij de praktijk zelf afspreken, maar ook ergens in de buurt bij een makkelijk ontmoetingspunt, sommige cliënten vinden dat fijner.”

En weer terug de praktijk in wanneer de maatregelen weer teruggedraaid worden? “Nee, ook als alle maatregelen over zijn ben ik van plan om dit te blijven doen!”

Tuin- of raamgesprekken
Een andere collega vertelt over een initiatief binnen haar praktijk waarbij patiënten in de tuin of via het raam worden bezocht: “We zijn gestart om met name de kwetsbare ouderen telefonisch te benaderen om te vragen hoe het met ze gaat. Dit is een erg kwetsbare patiëntengroep die toch ook vaak eenzaam is, zeker nu ze in dit sociale isolement zitten. Dit isolement wil je toch zo veel mogelijk in stand houden voor hun eigen gezondheid. Toch zijn er enkele gevallen waarbij je om een mentale of somatische terugval te voorkomen ze persoonlijk wilt bezoeken. Wij kwamen het idee voor tuin- of raamgesprekken tegen en zijn voorzichtig een aantal patiënten op deze wijze gaan bezoeken.”

“Ik vind het belangrijk dat de patiënten er een veilig gevoel bij hebben en ik neem beschermende middelen mee (mondkapje en handschoenen). Ik heb voor mezelf de richtlijn van anderhalve meter ruim verdriedubbeld, eventueel met een raam ertussen. Ik spreek duidelijk af met patiënten dat we voldoende afstand moeten houden, ook bij aankomst en vertrek. Dit is extra lastig bij patiënten met geheugenproblematiek. Ze willen heel graag afstand houden maar vergeten dit ook. Hoewel dat tot nu toe goed gaat, merk ik dat ik het misschien fijner vind als ik met hen kan spreken als ook de thuiszorg aanwezig is. Daarnaast geef ik aan dat we sommige medisch inhoudelijke zaken niet uitgebreid kunnen bespreken vanwege de beperkte privacy die je in een tuin hebt.”

“Ik merk dat patiënten het tot nu toe fijn vinden en erg dankbaar zijn. Het levert ook meteen heel veel op waardoor ik blij ben dat ik ben geweest. Zo wordt uitgestelde zorg zichtbaar en overleg ik na afloop met de huisarts die vervolgens actie onderneemt. Telefonisch krijg je dit niet mee maar tijdens een visite kun je heel veel dingen zien, ook al zit er een aantal meter tussen.” Ook zij heeft een tip voor collega’s: “Overleg altijd met de huisarts en indien nodig ook met kinderen/mantelzorgers aangezien het echt een kwetsbare groep betreft.”

Bloeddrukmeters thuis
De POH is ook gestart met het informeren naar een bloeddrukmeter bij patiënten thuis: “Wanneer we patiënten bellen om afspraken te verzetten vraag ik vaak ook even hoe het met ze gaat en of ze toevallig een bloeddrukmeter in huis hebben. Dan blijkt een aantal mensen er inderdaad één te hebben. Mijn tweede vraag is dan natuurlijk: hoe oud is de bloeddrukmeter en doet hij het nog wel. Ik verzamel zoveel mogelijk gegevens over de bloeddrukmeter en zet dit in een memo over de patiënt. Op deze manier kun je patiënten op afstand in de gaten houden. Zo sturen patiënten me bijvoorbeeld een weekregistratie toe, of kunnen we wanneer het tijd is voor een herhaalcontrole ook op deze manier gegevens verzamelen en deze telefonisch of in de toekomst via beeldbellen bespreken.”

“Een tijd geleden werd het al volop geroepen: over twee jaar gaat iedereen beeldbellen. Nou, ik zag dat nog echt niet gebeuren. Nu worden we door de corona-omstandigheden gedwongen en zie ik dat het ons ook heel veel kansen kan bieden. Als ik sommige patiënten met een bloeddrukmeter thuis kan monitoren biedt het ook extra ruimte om andere patiënten, bijvoorbeeld de kwetsbare ouderen, te bedienen.”